دانشجویان و مردم در روزگار فعلی بسیار به هم نزدیک شدهاند و گویی به خواستی واحد رسیدهاند. سیاستهایی که تا امروز چیده شده بود، مانع بزرگ ملتشدن ما بود. ما جزیرههای منفردی شده بودیم که در لحظاتی برای یک خواست مقطعی دور هم جمع میشدیم و پس از رفع آن خواست یا ناکامی در تحققش باز به همان فردگراییهای ناخوشآیندمان و نزاعهایمان بازمیگشتیم، اما این بار مسئله «زندگی» است.
درک دانشجویان در کنار مردم بهسان این شعر از شفیعی کدکنی شده است:
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر