اعتصاب غذا؛ گزارشی از آخرین وضعیت سهند نورمحمدزاده

 – سهند نورمحمدزاده، از بازداشت شدگان اعتراضات سراسری در تهران در اعتراض به صدور حکم اعدام علیه خود دست به اعتصاب غذا زد. وی چندی پیش توسط دادگاه انقلاب تهران به اتهام محاربه به اعدام محکوم شد.

به گزارش خبرگزاری هرانا به نقل از امتداد، از روز دوشنبه ۲۱ آذرماه ۱۴۰۱، سهند نورمحمدزاده، از بازداشت شدگان اعتراضات سراسری در تهران دست به اعتصاب غذا زد.

در این گزارش، جعفر نورمحمدزاده، پدر این زندانی در تشریح وضعیت فرزند خود، اظهار داشت: “پسرم از روز دوشنبه اعتصاب غذای خود را در زندان تهران بزرگ آغاز کرده و نامه آن را هم کتبا به رئیس زندان داده است. علت این اعتصاب غذا، حکم ناعادلانه اعدام به اضافه پنج سال زندان بوده است. سهند گفته که در اعتصاب غذای خود، فقط مایعات می‌نوشد.”

وی در ادامه افزود: “پسر من در روز دوازدهم آذرماه و در جریان اعتراضات مقابل مجتمع تجاری تیراژه تهران که در همان مجتمع نیز جزو کسبه بوده بر اساس فیلمی که ضابطین در دادگاه به نمایش گذاشتند به هیچ عنوان، مبادرت به آتش زدن سطل زباله نکرده است.”

از سوی دیگر آقای نورمحمدزاده با بیان اینکه “۱۲۰ تن از کسبه معتبر و معتمد استشهادیه آتش نزدن سطل زباله و نکندن میله خط ویژه توسط سهند را امضا کرده‌اند،” افزود: “استشهادیه برای شهادت در دادگاه نیز همراه بوده، سطح زباله از پیش آتش گرفته و چند لاستیک خودرو در داخل آن مشتعل بوده است. منتها از آن جا که این سطل شعله‌ور زباله در مجاورت موتورسیکلت پسرم-که به تازگی آن را خریده بود-قرار داشته، سهند با چند لگد به سطل، سعی در دور کردن این وسیله از شعله‌ها کرده است.”

“در این ماجرا و بر اساس فیلم پخش شده ضابطین در دادگاه، عده‌ای اقدام به کندن نرده حائل خط ویژه بی‌آرتی می‌کنند که در این بین، یکی از مسافران اتوبوس از آن پیاده شده و نرده را از میان راه برمی‌دارد. تنها اقدامی که پسرم داشته، این است که نرده را مجددا به میان راه کشانده و تنها خط ویژه را آن هم برای مدت بسیار کوتاهی مسدود می‌کند.”

“در خیابان اصلی هم به هیچ عنوان شاهد بسته شدن خیابان نبودیم و خودروهای عبوری از کنار سطل زباله به مسیر خود ادامه می‌دادند. بر همین اساس در پرونده سهند آمده؛ اقدام به کندن نرده خط ویژه که این ادعا اصلا در فیلم هم نیامده و مشخص است که پسرم برای کندن نرده از جای اولیه خود نکرده است. ضمن اینکه، اتهام آتش زدن سطل زباله نیز در پرونده سهند آمده که همین ادعا نیز به طور کامل بر اساس محتویات فیلم پخش شده در دادگاه، رد می‌شود. حتی شعارهای هم که سردادن آن به سهند منتسب شده، اصلا در فیلم مشاهده نمی‌شود و حتی دستش هم به منزله شعار دادن بالا نیست. با این حال بر اساس اقرار یکی دیگر از متهمان، عنوان لیدری را هم به او منتسب کرده‌اند. پسرم، نهایتا دچار یک هیجان لحظه‌ای شده و هیچ آسیبی هم به کسی نرسانده است.”

“اکنون دو تلفن همراه سهند در اختیار نهاد امنیتی بوده و به جزئیات مورد بررسی و رصد قرار گرفته است. او حتی یک استوری هم علیه نظام نداشته و اگر چنین بود، صد در صد در پرونده منعکس می‌شد. او نه سلاحی-چه سرد و چه گرم-در دست داشته و نه با ماموری مواجه یا درگیر شده است. او در حرف‌های خود در دادگاه نیز عنوان می‌کند که اصلا سطل زباله را نزده است. چطور می‌توانند برای پسرم به خاطر جابجا کردن نرده بی‌آرتی و لگد زدن به سطل زباله حکم محاربه صادر کنند؟ کما اینکه به گواه شهود، کل ماجرای اعتراضات مقابل مرکز خرید تیراژه ۱۵ دقیقه طول کشیده و وقتی هم مامورین برای متفرق کردن افراد به محل مراجعه می‌کنند، سهند از این محل رفته است.”

“چطور است که فردی که به او عنوان لیدری داده‌اند بر اساس فیلم پخش شده در دادگاه با یک لباس صورتی، یک شلوار فاستونی و کفش چرمی و بدون ماسک اقدام به این لیدری کرده است؟ اتهام لیدری هم به واسطه اقرار یکی از متهمین این پرونده علیه پسرم مطرح شده و بر اساس قانون، اساسا اقرار یک متهم علیه متهم دیگر قابل استناد نیست.”

از سوی دیگر پدر سهند نورمحمدزاده در این گزارش از سه بار اعدام مصنوعی در بازجویی خبر داد و گفت: “متاسفانه سهند را سه مرتبه برای اعدام مصنوعی در بازجویی منتقل کرده و طناب دار را بر گردن او انداخته‌اند و چنین شکنجه‌های روحی و جسمی را تحمل کرده است. علاوه بر این در یکی از بازجویی‌ها نیز، وقتی سهند گفته که اجازه بدهید به مادرم زنگ بزنم، اما بازجو به پسرم گفته که مادرت سکته کرده و بیمارستان بستری است. بازجو گفته که هرچه ما می‌گوییم تو بنویس و امضا کن، بعد اجازه می‌دهیم که با مادرت تماس بگیری و قسم جلاله می‌خورم که تو را آزاد خواهم کرد. وقتی درخواست عمل به قول و تماس با مادرش را داشته به او گفته‌اند که در این جا ما تصمیم می‌‎گیریم و باید به بند برگردی!”

علاوه براین، حامد احمدی وکیل دادگستری در رابطه با پرونده موکل خود افزود: “حکم محاربه برای موکلم در دادگاه بدوی صادر شده که ما اقدامات سهند را مشمول عنوان محاربه نمی‌دانیم. ماده ۶۸۷ قانون مجازات اسلامی در فصلی صحبت می‌کند که به اقدام علیه کشور مربوط می‌شود. در این ماده آمده که اگر شخصی، اقدام به خرابکاری، تحریق یا تخریب زیرساخت بزرگی کند که زندگی مردم تا مدت زمان معینی مختل شود به میزان مشخصی مستوجب حبس خواهد بود. بعد در تبصره این ماده آمده که اگر این اقدام با هدف اخلال در امنیت یا مقابله با حکومت اسلامی باشد، مشمول عنوان محاربه خواهد بود.

حال موکل من به کندن نرده و آتش زدن سطل زباله متهم شده که هر دو مورد را انکار کرده است. ما هم در دادگاه بدوی، چیزی دال بر صادق بودن این دو اتهام ندیدیم. تنها لگدی به سطل زباله آتش گرفته زده و بس. ثانیا اینکه فقط نرده را جابجا کرده و بر فرض اینکه اقرار متهم را هم مبنا قرار نداده و فرض کنیم که کندن نرده هم توسط او انجام شده، باز مشمول ماده ۶۸۷ نمی‌شود.”

احمدی در ادامه با بیان اینکه درست است که “در بخشی از این ماده به بحث تخریب علائم راهنمایی و رانندگی اشاره شده” افزود: “وقتی آن را در حکم محاربه ببریم، قاعدتا باید میزان اقدام مرتکب به حدی باشد که برای یک شهر یا میزان توجهی از جامعه، اخلال به همراه بیاورد. آیا کندن یک نرده-بر فرض اینکه حتی سهند هم آن را کنده باشد- که تنها برای چند دقیقه کوتاه مسیر بی‌آرتی را مسدود کرده، یک شهر یا بخش مهمی از جامعه را مختل کرده است؟ قطعا خیر!

از سوی دیگر، نکته مهم اینکه سهند در آن ماجرا هیچ سلاح سرد و گرم یا وسیله‌ای بتوان نام سلاح را بر آن گذاشت در دست نداشته است. ضمن اینکه موکل من، اصلا با هیچ ماموری هم حتی مواجه نشده و قبل از رسیدن مامورین او از محل رفته بود. موکلم با اصل نظام جمهوری اسلامی مشکل نداشته است. آقای قاضی شعبه بدوی، چطور اقدامات سهند را دال بر مخالفت با نظام دریافته؟ من به عنوان یک دانش‌آموخته حقوق قضائی به هیچ عنوان درنیافتم. اگر من یک فرد افراطی حکومتی هم بودم، نمی‌توانستم نسبت به محتویات پرونده سهند، هدف او را مقابله با نظام تلقی کنم.”

حامد احمدی گفت: “مسئله دیگر اینکه در پرونده آمده بر اساس اظهارات متهم دیگر، سهند نورمحمدزاده در آن ماجرا، لیدر بوده است. اول اینکه بر مبنای فیلم موجود، حرکت اعتراضی در ابتدا شکل گرفته و سپس، سهند از مغازه خود خارج و بر اساس جو موجود در صحنه حاضر شده است.کسی که پس از شکل‌گیری یک تجمع و با دیدن صحنه به میان افراد آمده که نمی‌تواند لیدر باشد. لیدر کسی است که از ابتدا، مدیریت میدانی ماجرا را بر عهده داشته و افراد را برای اقدامات مختلف، تهییج و تحریک می‌کند. ضمن اینکه؛ اظهارات و شهادت یک متهم علیه یک متهم دیگر به هیچ عنوان، نه حجیت شرعی داشته و نه وجاهت قانونی خواهد داشت.”

سهند نور محمدزاده، فرزند جعفر و متولد ۱۳۷۵ در تاریخ ۱۶ آبان‌ماه، در شعبه ۲۹ دادگاه انقلاب تهران، از بابت اتهام “محاربه از طریق تخریب و ایجاد حریق در وسایل عمومی به منظور اخلال در نظم و امنیت کشور و مقابله با حکومت اسلامی، اجتماع و تبانی به قصد ارتکاب جرم علیه امنیت کشور و اخلال در نظم و آسایش عمومی از طریق شرکت در تجمعات” محاکمه شد.

در تاریخ ۱۲ آذرماه، حامد احمدی، وکیل مدافع تسخیری آقای نورمحمدزاده، ضمن تایید ابلاغ حکم اعدام از بابت اتهام «محاربه» برای او عنوان کرد: “این حکم بدوی است و می‌توان در دیوان عالی کشور به آن اعتراض کرد.

مصادیق و مستندات قوه قضاییه جهت متهم کردن آقای نورمحمدزاده به «محاربه» شامل ویدئوهایی است که به نظر می‌رسد او در میان معترضانی که خیابان را بسته‌اند حضور دارد.

حامد احمدی، وکیل مدافع تسخیری آقای نورمحمدزاده عنوان کرده است: موکلش منکر کندن نرده و آتش زدن سطل زباله شده است. همچنین، سهند در تمام مراحل دادرسی به صراحت اقدامات خود با هدف مقابله با نظام را انکار کرده است”. به گفته وی، موکلش پس از آغاز تجمع به محل آن رسیده که از این نظر “نقش لیدر” بودن او زیر سوال می‌رود.

این وکیل دادگستری پیش از این گفته بود: “قاضی دوم و مستشار پرونده حکم اعدام را امضا نکرده و از این نظر روال حقوقی آن کامل نشده است.”

در رابطه با اعتراضات سراسری ۱۴۰۱

بازداشت مهسا امینی زن جوان ۲۲ ساله به بهانه بدحجابی توسط پلیس امنیت اخلاقی و سپس جان باختن او در زمان بازداشت به موج گسترده ای از اعتراضات سراسری در ایران دامن زد. معترضان در طولانی ترین اعتراض سراسری-پیوسته در عمر جمهوری اسلامی، با شعار محوری “زن، زندگی، آزادی” از ۲۶ شهریور ۱۴۰۱ در اعتراض به عملکرد، قوانین و ساختار حکومت به خیابانها آمدند. هزاران بازداشت شده، صدها کشته و زخمی از جمله نتایج برخورد خشونت آمیز نهادهای امنیتی-انتظامی با معترضان است.